Lífið í lit

Smá kaffi í kroppinn og lífið er gott.  

Allt í einu mundi ég það.  Eitt lítið ónotað blogg og konan mundi leyniorðið til að komast inn.  Það kallast nú bara  nokkuð gott.  Eins og bloggið var nú ómissandi hérna áður fyrr þá er það bara gleymt í dag.

Tínt og tröllum gefið!  Æjjj ég vorkenni blogginu og ætla að telja mér trú um að það sé frekar geymt heldur en gleymt því það er alltaf ágætt að geta ausið á autt blað.

  Veðrið er frábært á Spáni, verst að það skuli ekki vera flogið lengur á Alc flugvöll frá Kef.  Eins og það er gott að ferðast í beinu flugi.  Við getum farið í gegn um England eða Danmörku en það er ekki það sama.  Bara vesen!  Sagt er að ekkert jólaflug verði sem er náttúrulega alveg ferlegt en well.  Meira grenjið í mér, það á bara að þakka fyrir það litla sem við höfum og fagna öllum breytingum.  Ekkert flug, ekkert ferðalag.  Vera bara alsæll á spænskri strönd og sötra eggnoggs út í eitt að enskum sið.  Hlakka til að baka piparkökur og búa til jól með börnunum mínum.  Ætla ekki að hugsa um hvað ísl. jólin séu mikið æði því þau spænsku verða ótrúlega jóló með réttu hugarfari. 

Held ég þurfi að leita að jólacd-unum sem eru einhversstaðar í kössum í kjallaranum.  Liggur ekki lífið á því enn eru ca 7 vikur til jóla.  Er jafnvel að spá í hvort ég setji upp jólagardínur.  Yrði spes að setja eitthvað svaka jólalegt fyrir stofugluggann hehe  Missa sig í skreytingum þetta árið (NOT).  Ég sé til hvað verður.  Það er ekki alveg það sama og sitja og skipuleggja í brjálæðisham eða standa frammi fyrir því að sjá um allt hugaræðið og koma því á sinn stað.

Í dag fer ég og stilli upp myndlistarsýningu í Torrevieja í Gourmét verslun á Calle Union Musical n°17.  Þar er hægt að versla allskonar góðgæti eins og olífur af mörgum tegundum, lauk og gúrkur, hnetur og möndlur, allskonar góðgæti í kokteilpartýið, úrvals te og sérvalin vín svo eitthvað sé nefnt!  þann 8unda nóv verður svo vínkynning ásamt smakkelsi á vöruúrvalinu og þangað mæti ég rjóð í kinnum.  Ætla að taka myndavélina með og set svo kanski inn myndir ef ég man þá hvernig sá gjörningur er framinn.

Svo er bara að lifa lífinu lifandi og þakka fyrir núið og njóta þess .... 

Í tiltölulega nýstofnuðum listamannahóp er fékk heitið MASM (movimiento artistas de San Miguel de Salinas) héldum við 3 konur úr þeim fríða hópi í átt að bæ er heitir Rojales og er í Alicante héraði.

Ég hafði oft farið þangað og meir að segja djammað eins og prinsessa þegar ég varð fertug en það er nú önnur ella og lítið farið yfir það ævintýri hér og nú.

Bærinn býr svo sem ekki yfir neinum sérstökum sjarma nema það er lækjarfarvegur er rennur um hann miðjan og svo er byggð við fjall eða hól tja, hellana ...  Já, þarna leynast um 200 hellar sem gefa átti til listamanna fyrir x mörgum árum þar sem ekki tókst að gera svæðið upp á kostnað bæjarins.  Þessar upplýsingar eru fengnar frá sænskum listamanni er við hittum.  Þessar upplýsingar eru þó óstaðfestar!

Sænska listakonan er kallar sig Aida talaði bjagaða spænsku og var protótýpa af listamanni og hún var bara skemmtileg og létt svona klikk.  Hellirinn hennar var kaldur og mikið um verk sem við skoðuðum af natni.  Það var sérlega mikið rusl í hennar helli en henni þykir það afar sjarmerandi og stingur hún þ.a.l. svolítið í stúf við það sem félag listamanna vilja gera á svæðinu.

Ég tók engar myndir af hennar helli, geri það við betra tækifæri í næstu ferð!

Kona að fótstýra leðursaumavél

Við kíktum á leðurverkstæði en þar mátti finna allskonar leðurvarning til sölu sem konan gjarnan vildi selja þrátt fyrir að leggja enga pressu á okkur.  Ég hefði líklegast fjárfest í hliðarveski en var aldrei þessu vant vanbúin fjárhagslega séð.  Við kvöddum konuna og héldum för okkar áfram um hellnahverfið.  Við heimsóttum upplýsingamiðstöðina og tókum bæklinga héldum síðan til formanns listamannafélagsins og áttum tal við hann.  Settum niður dagsetningar á sýningar og mun ég halda sýningu í hellnahverfinu í Rojales þann 7unda Október 2012.  Verður bara gaman að undirbúa hana.

Ascensión og Maire í fremsta sýningarsalnum

Það var samsýning þegar við komum og var inntakið mismunandi, sumt áhugavert og annað ekki eins og gengur og gerist þegar smekkur manna er misjafn.  Hver og einn er heill heimur út af fyrir sig og smekkur manna misjafn eftir því.  Bara gleðilegt að hafa farið í þessa skemmtilegu ferð með þeim stöllum.  Veðrið sveik okkur ekki, glampandi sól og sæla.

Krossarnir þrír, þrautagangan er Jesús fór

Rétt við hellnahverfið sá ég krossana þrjá en þeir tákna krossfestu Jesú Krists, litlu krossarnir eru merki um þegar hann hnaut á göngu sinni.  Þetta sagði Ascensíon mér en hún er eins og talandi alfræðiorðabók skvísan.

Góður dagur á enda og við tekur kvöldverður á asískum stað.  Eitthvað ætti að vera í boði fyrir alla, konur og kalla, með hár og skalla eða hvernig svo sem þessi vísa var.

Eigið yndislega helgi öll sem eitt og munið að lífið er núna.  Túrílú til þín!

Að hafa of mörg tungumál?

Stundum líður mér eins og ég hafi of mörg tungumál, svona eins og þrengir að í búinu hér að ofan.  Þessi eina sem hefur verið undir miklu álagi undanfarið er á fullu að eiga við allskonar mál og þess fyrir utan talar hún nokkur tungumál.  Já, Sellan er seig. 

Stundum stend ég mig að því að deila við hana og hún fullyrðir ýmislegt við mig sem ég trúi stundum.  Held að hún blöffi mig oft!  Ég t.d. skil nokkur tungumál, tala þau og skrifa sem er kostur.  Sellan gefur mér boð og stundum bönn með ditten sem er leyndó!  En, varðandi boðin þá erum við ekki allskostar sammála um datten sem er líka leydnó.

Allt voða mikið leyndó enda er Selluræfillinn búin að lenda í þvílíku veseni.  Hún ræður ekkert við dingulinn drjúga sem framleiðir í gríð og erg efni sem konulíkami hefur ekkert við að gera.  Ef ég vissi ekki betur þá væri ég í senn þunguð ca 5 til 9 mánuði gengin í brjálaðri hreiðurgerð.

Ekki að undra að ég var farin að prjóna litlar gular hosur og sauma silkibönd í gríð og erg.  Segi nú bara konnjó á gamla mátan enda algjörlega búin á því.

Held að íhugun sé málið

Svo er það þessi tómafilfinning sem fyllir hug.  Halló, er hægt að vera svona uppfullur af tómatilfinningu, það hálfa væri hellingur. 

Það er nefnilega málið þegar við erum tóm að þá getum við fyllt okkur af góðum anda, orðum og ást.  Við getum valið hvað við setjum í okkur, nært andann og tekið spyrnuna með trompi.  Það heitir stöðugleiki að snerta jörð, vera á botninum.  Ég næ góðri spyrnu, svei mér þá!

Alveg heill km á Bakkann

Er eins og Ingjaldsfíflið á þessari mynd.  Var í fínu formi, vel upplýst í vestinu hans Albert og þarna lá leiðin til baka að fallegasta stað á Suðurlandi.  Nefnilega Þorlákshöfn elskurnar mínar.

Mikið var hressandi að taka fákinn og rúnta aðeins um Suðurlandið.  Í þessari ferð vorum við flottur hópur hjólreiðarmanna (1 maður og 5 kvenndi), allir gerðu planka með glæsilegum hætti og viðurkennist að kvenndið moi á myndinni hér að ofan er ekki í sínu flottasta planki.  En að söguþræðinum þá var haldið á veitingarstaðinn Rauða Húsið sem var ÆÐI.  Humarsúpa og salat er fóðraði vambir og gladdi sálir.  Svona er nú gaman að vera til

Ljúf ást

Svo var það þetta með tungumálin.  Kanski er kominn tími að leyfa sellunni að læra nýtt mál.  Lífið verður bara flóknara og flóknara.  Held það!  Samt ætti það ekki að vera þannig, held það líka.  Já, lífið er undarlegt og stundum flókið en oftast er það yndislegt í sinni einföldu mynd.

Sellan þarf að hugsa.  Sumir segja að konur eigi ekki að hugsa en well life is a bits and then you die!  Er það ekki bara þannig, eða ekki .....

Huggerum hið góða og lífið verður gott, betra, bezt!

Lovjú gæs