Vino tinto á föstudegi og smá romance!

Herregud hvað helgin er velkomin. 

Dagarnir búnir að líða ótrúlega hratt enda næg verkefni sem konan leysir hvert á fætur öðru þótt fótalaus séu.

Ég á í ástarsambandi við mann, já og ég er líka gift kona.  Þetta er opinbert og ekkert að því að eiga sér ástmann út í bæ.  Klæmast aðeins í símann við hann og senda honum saklausar myndir.  Hann kann því mætavel og ég fæ líka myndefni sem ég þarf að stassa á góðum stað.  Þetta er náttúrulega prívat mál og kemur engum við nema kanski mér, honum og eiginmanninum. 

Helgin er komin og ég er búin að vera rosalega dugleg að pússa eldhúsinnréttinguna mína sem glóir eins og glitrandi gull.  Ég opnaði góða rauðvín og hellti í glært glas á fæti.  Jet Black Joe blastar tónum í stofunni.  Elska föstudaga!

Ég settist niður við tölvuna og ætlaði að sörfa um netið og fattaði að síminn minn hliti að vera á silent, hófst nú leitin, ég fékk svona örlítinn sting í magann yfir því að finna ekki elskuna.  Hugurinn tók á flug og ég mundi eftir að hafa farið á litla spænska krá í kók og tapas og já, klósettferðin og ....  Símann lagði ég frá mér á vaskinn.  Nei, það getur ekki verið að ég hafi gleymt elskunni minni á klóinu ????

Á titilsNú voru góð ráð dýr ég stökk í bílinn og krossaði fingur að síminn væri kanski þar, á milli sætanna eða bara einhversstaðar i sjóðandi bílnum.  NEI !!!!

Ég skammaði mig og sagði sjáfinu að hugsa, "hugsaðu kona"!  Síminn getur ekki verið á klóinu á kránni, hann er ekki í bílnum, hann er uppi.  Já og svo er ég með kóda til að komast í símann þannig að allar ljósbláu myndirnar og ástarorðin voru kanski ekki á vitorði þorpsins EF elskan mín hefði fundist á klóinu.

Hrikalegt að vera svona stundargleyminn.  Já, elskan mín eina var í hleðslu í svefnherberginu, eiginmaðurinn í golfi og elskhuginn í sömu sporum.  Konan er kát í fallegum degi.  Helgin bíður okkar og í kvöld verður konan ásamt fjölskyldu frá Íslandi á Flamenco sýningu, það verður gaman.

Bottom line, það er slæmt að tína símanum og enn verra ef hann er uppfullur af ljósbláu myndefni.  Segi nú bara svona.

Ást og friður elskur.

 


10 dropa takk

Smá kaffi í kroppinn og lífið er gott.  

Rosa


Calle Union Musical Torrevejense númer 17

Ég er að fara á vínkynningu og smökkun í kvöld ásamt gourmét veitingum í verslun í Torrevieja.  Það styttist í viðburðinn, við erum 4 saman sem ætlum að taka strætó niður í bæ og eiga þar góða stund og taka síðan taxa heim.  Svona vínsmökkunarkvöld verða að vera vel skipulögð Whistling  Á þessum sama stað erum við listavinkonurnar Maire Kalkowski og undirrituð með sýningu á verkum okkar sem passar alveg ágætlega við efnið.

Zordis en Union Musical nº7 Torrevieja

Hér er ég fyrir framan nokkur verk og þurrkuðu ávextina

Alltaf gaman að taka þátt í einhverju nýju eða það finst okkur vinkonunum allavega.  Sýningin stendur eitthvað út nóvember mánuð þannig að ef þú ert á Torrevieja svæðinu þá endilega kíktu í þessa flottu verslun og fáðu þér sérvalin vín, allskyns olífur og súrmeti ásamt allskyns kryddi, te og olíum svo eitthvað sé nefnt.

Lífið er ljúft


Litla sæta bloggið mitt ....

Allt í einu mundi ég það.  Eitt lítið ónotað blogg og konan mundi leyniorðið til að komast inn.  Það kallast nú bara  nokkuð gott.  Eins og bloggið var nú ómissandi hérna áður fyrr þá er það bara gleymt í dag.

Tínt og tröllum gefið!  Æjjj ég vorkenni blogginu og ætla að telja mér trú um að það sé frekar geymt heldur en gleymt því það er alltaf ágætt að geta ausið á autt blað.

Heart  Veðrið er frábært á Spáni, verst að það skuli ekki vera flogið lengur á Alc flugvöll frá Kef.  Eins og það er gott að ferðast í beinu flugi.  Við getum farið í gegn um England eða Danmörku en það er ekki það sama.  Bara vesen!  Sagt er að ekkert jólaflug verði sem er náttúrulega alveg ferlegt en well.  Meira grenjið í mér, það á bara að þakka fyrir það litla sem við höfum og fagna öllum breytingum.  Ekkert flug, ekkert ferðalag.  Vera bara alsæll á spænskri strönd og sötra eggnoggs út í eitt að enskum sið.  Hlakka til að baka piparkökur og búa til jól með börnunum mínum.  Ætla ekki að hugsa um hvað ísl. jólin séu mikið æði því þau spænsku verða ótrúlega jóló með réttu hugarfari. 

Held ég þurfi að leita að jólacd-unum sem eru einhversstaðar í kössum í kjallaranum.  Liggur ekki lífið á því enn eru ca 7 vikur til jóla.  Er jafnvel að spá í hvort ég setji upp jólagardínur.  Yrði spes að setja eitthvað svaka jólalegt fyrir stofugluggann hehe  Missa sig í skreytingum þetta árið (NOT).  Ég sé til hvað verður.  Það er ekki alveg það sama og sitja og skipuleggja í brjálæðisham eða standa frammi fyrir því að sjá um allt hugaræðið og koma því á sinn stað.

Í dag fer ég og stilli upp myndlistarsýningu í Torrevieja í Gourmét verslun á Calle Union Musical n°17.  Þar er hægt að versla allskonar góðgæti eins og olífur af mörgum tegundum, lauk og gúrkur, hnetur og möndlur, allskonar góðgæti í kokteilpartýið, úrvals te og sérvalin vín svo eitthvað sé nefnt!  þann 8unda nóv verður svo vínkynning ásamt smakkelsi á vöruúrvalinu og þangað mæti ég rjóð í kinnum.  Ætla að taka myndavélina með og set svo kanski inn myndir ef ég man þá hvernig sá gjörningur er framinn.

Svo er bara að lifa lífinu lifandi og þakka fyrir núið og njóta þess .... 


Þá sjaldan kona lyftir sér upp....

Óhætt að segja að föstudagskvöldið hafi verið notalegt.  Ég hitti 3 skvísur á ónefndum veitingastað.  Andrúmsloftið var vinalegt og kl. 2100 var konan mætt í sínu fínasta.

Mikið spjallað og gaman, matseðillinn skoðaður og á endanum var Marquez de Cazeres pöntuð eðal Rioja og ýmsir forréttir.  Sushi er málið!  Aðalrétturinn var valinn blindandi enda á aldrei að velja sama réttinn 2x.  Koma sér út úr þessum þægindareit og vera vilt í vali.  Já, þetta var heitur kjúklingaréttur framreiddur í hálfum ananas, væri til í að fá mér svoleiðis núna og brjóta regluna.  Hef alltaf sagt að ef við profum aldrei eitthvað nýtt þá kynnumst við aldrei því sem kemur á óvart!

Kvöldið leið ljúft og fáir voru á veitingastaðnum.  Við skvisurnar, eitt borð með pari og svo 20 manna borð með svíum.  Það voru mismikil læti frá borðunum og likl. voru svíarnir með mesta skrafið enda margir og allir að lyfta glösum.  Þegar leið á kvöldið heyrum við að klingir í glasi og einn af hopnum heldur ræðu.  Gott mál hjá þeim (allt karlar).  Við höldum áfram að ræða okkar mál sem hvorki voru merkileg og án tilfinningahita en það sem ég sagt vildi er að mér er litið yfir á ræðuborðið og einn sköllóttur setur fingur að vörum sér og sussar harkalega á mig.  "Eg sem steinhélt kjafti"  Ég varð hissa og leit á vinkonur mínar og gat ekki misst af þegar einn vel fóðraður beindi höndum til að þagga niður í okkur. 

Hér var ég orðin frekar fornemuð og átti ekki til orð.  Ég var ásamt vinkonum í friðsælu umhverfi og allt í einu áttum við að þegja.  Ég var ekki tilbúin að halda kjafti fyrir þessa karlmenn sem höfðu haft sín læti framan af kvöldi.

Mér ofbauð svo endanlega þegar einn af hópnum kom askvaðandi að borðinu okkar og sagði "Can you be quiet"  HALLÓ, við vorum ekki með læti, það var búið að slökkva á tónlistinni ...... 

Já, við héldum okkar striki, hlógum og skröfuðum þá sænsku frá okkur.  Lífið er gott og alveg spurning að láta engan slá sig út af laginu.  Við erum öll heimsins virði og eigum rétt að njóta lífsins akkúrat eins og við erum. 

Lífið er núna!


Hellnahverfi við Miðjarðarhafið

Í tiltölulega nýstofnuðum listamannahóp er fékk heitið MASM (movimiento artistas de San Miguel de Salinas) héldum við 3 konur úr þeim fríða hópi í átt að bæ er heitir Rojales og er í Alicante héraði.

Ég hafði oft farið þangað og meir að segja djammað eins og prinsessa þegar ég varð fertug en það er nú önnur ella og lítið farið yfir það ævintýri hér og nú.

Bærinn býr svo sem ekki yfir neinum sérstökum sjarma nema það er lækjarfarvegur er rennur um hann miðjan og svo er byggð við fjall eða hól tja, hellana ...  Já, þarna leynast um 200 hellar sem gefa átti til listamanna fyrir x mörgum árum þar sem ekki tókst að gera svæðið upp á kostnað bæjarins.  Þessar upplýsingar eru fengnar frá sænskum listamanni er við hittum.  Þessar upplýsingar eru þó óstaðfestar!

Sænska listakonan er kallar sig Aida talaði bjagaða spænsku og var protótýpa af listamanni og hún var bara skemmtileg og létt svona klikk.  Hellirinn hennar var kaldur og mikið um verk sem við skoðuðum af natni.  Það var sérlega mikið rusl í hennar helli en henni þykir það afar sjarmerandi og stingur hún þ.a.l. svolítið í stúf við það sem félag listamanna vilja gera á svæðinu.

Ég tók engar myndir af hennar helli, geri það við betra tækifæri í næstu ferð!

Rojales 010

Kona að fótstýra leðursaumavél

Við kíktum á leðurverkstæði en þar mátti finna allskonar leðurvarning til sölu sem konan gjarnan vildi selja þrátt fyrir að leggja enga pressu á okkur.  Ég hefði líklegast fjárfest í hliðarveski en var aldrei þessu vant vanbúin fjárhagslega séð.  Við kvöddum konuna og héldum för okkar áfram um hellnahverfið.  Við heimsóttum upplýsingamiðstöðina og tókum bæklinga héldum síðan til formanns listamannafélagsins og áttum tal við hann.  Settum niður dagsetningar á sýningar og mun ég halda sýningu í hellnahverfinu í Rojales þann 7unda Október 2012.  Verður bara gaman að undirbúa hana.

Rojales 005

Ascensión og Maire í fremsta sýningarsalnum

Það var samsýning þegar við komum og var inntakið mismunandi, sumt áhugavert og annað ekki eins og gengur og gerist þegar smekkur manna er misjafn.  Hver og einn er heill heimur út af fyrir sig og smekkur manna misjafn eftir því.  Bara gleðilegt að hafa farið í þessa skemmtilegu ferð með þeim stöllum.  Veðrið sveik okkur ekki, glampandi sól og sæla.

Rojales 021

Krossarnir þrír, þrautagangan er Jesús fór

Rétt við hellnahverfið sá ég krossana þrjá en þeir tákna krossfestu Jesú Krists, litlu krossarnir eru merki um þegar hann hnaut á göngu sinni.  Þetta sagði Ascensíon mér en hún er eins og talandi alfræðiorðabók skvísan.

Góður dagur á enda og við tekur kvöldverður á asískum stað.  Eitthvað ætti að vera í boði fyrir alla, konur og kalla, með hár og skalla eða hvernig svo sem þessi vísa var.

Eigið yndislega helgi öll sem eitt og munið að lífið er núna.  Túrílú til þín!


Tjú tjú tralala ...

Það er búið að vera fremur kalt í Paradís, hitinn farið nánast að frostmarki og m.a. blikkaði allt í bílnum mínum um daginn.  Já, hálkuvörnin í mælaborðinu 3° og allt í botni þ.e. viðvörun.  Ég var sem betur fer ekki að keyra og hélt áfram að þjala á mér neglurnar.  Svo mikil forréttindapíka!

Lopapeysan er hin mesta þarfaflík sem ég klæðist nánast nótt sem dag, elska þessa peysu sem mamma mín prjonaði.  Ég næ að slíta henni eftir þennan vetur og þarf að leggja í pöntun á nýrri heimagerðri peysu.  Dásamlegur fatnaður.

Dagarnir líða einn af öðrum, hver öðrum líkari.  Sofa, eta, æfa og sofa meira, kría hér og kría þar, kríur allstaðar.  Er að vona að þessi þreyta fari að hjaðna.  Er allaega hætt með narkosvefnköstin sem ég fékk og réð þá varla við mig og datt niður í þyrnirósarsvefn þegar kvikyndið sótti að.  Var t.d. í eitt skiptið í spinning og átti bágt með að halda mér vakandi.  Ef ég sofnaði í þessu ástandi þá gat ég sofið í allt að 6 klst og verið meira þreytt á eftir.  Þakka fyrir að vera nánast laus við þessa svefndellu og tek léttari hvíldartíma hehe

Svo er lífið bara gott eins og svo oft áður líklega vegna þess að ég kýs að horfa það með gleðibrillunum.  Engar gleðipillur bara gleðibrillur sem ég mæli með. 

Uppskrift að gleðibrillum;

1 stk gleraugu (mega vera eldgömul)

1 stk galdur

Voila

Settu upp gleraugun og lífið er fallegt og gott og skemmtilegt og bara allt sem þú vilt að lífið þitt sé.

InLove

Pssst. býð þér á sýningu en lofaðu mér að setja upp gleðibrillurnar. 

Hvítur galdur

Hvítur galdur, þakflís rustico 40 x 20

Sumarlandid 003

Sumarlandið, akríll á striga 30 x 60

Valentín og Liljur 005

Liljur, þakflís rustico 40 x 20

Sólbjört uppf 003

Sólbjört akrill á striga 20 x 50

Túrílú


Er það hægt?

Að hafa of mörg tungumál?

Stundum líður mér eins og ég hafi of mörg tungumál, svona eins og þrengir að í búinu hér að ofan.  Þessi eina sem hefur verið undir miklu álagi undanfarið er á fullu að eiga við allskonar mál og þess fyrir utan talar hún nokkur tungumál.  Já, Sellan er seig. 

Stundum stend ég mig að því að deila við hana og hún fullyrðir ýmislegt við mig sem ég trúi stundum.  Held að hún blöffi mig oft!  Ég t.d. skil nokkur tungumál, tala þau og skrifa sem er kostur.  Sellan gefur mér boð og stundum bönn með ditten sem er leyndó!  En, varðandi boðin þá erum við ekki allskostar sammála um datten sem er líka leydnó.

Allt voða mikið leyndó enda er Selluræfillinn búin að lenda í þvílíku veseni.  Hún ræður ekkert við dingulinn drjúga sem framleiðir í gríð og erg efni sem konulíkami hefur ekkert við að gera.  Ef ég vissi ekki betur þá væri ég í senn þunguð ca 5 til 9 mánuði gengin í brjálaðri hreiðurgerð.

Ekki að undra að ég var farin að prjóna litlar gular hosur og sauma silkibönd í gríð og erg.  Segi nú bara konnjó á gamla mátan enda algjörlega búin á því.

Íhugun

Held að íhugun sé málið

Svo er það þessi tómafilfinning sem fyllir hug.  Halló, er hægt að vera svona uppfullur af tómatilfinningu, það hálfa væri hellingur. 

Það er nefnilega málið þegar við erum tóm að þá getum við fyllt okkur af góðum anda, orðum og ást.  Við getum valið hvað við setjum í okkur, nært andann og tekið spyrnuna með trompi.  Það heitir stöðugleiki að snerta jörð, vera á botninum.  Ég næ góðri spyrnu, svei mér þá!

Eyrarbakki í uppáhaldi

Alveg heill km á Bakkann

Er eins og Ingjaldsfíflið á þessari mynd.  Var í fínu formi, vel upplýst í vestinu hans Albert og þarna lá leiðin til baka að fallegasta stað á Suðurlandi.  Nefnilega Þorlákshöfn elskurnar mínar.

Mikið var hressandi að taka fákinn og rúnta aðeins um Suðurlandið.  Í þessari ferð vorum við flottur hópur hjólreiðarmanna (1 maður og 5 kvenndi), allir gerðu planka með glæsilegum hætti og viðurkennist að kvenndið moi á myndinni hér að ofan er ekki í sínu flottasta planki.  En að söguþræðinum þá var haldið á veitingarstaðinn Rauða Húsið sem var ÆÐI.  Humarsúpa og salat er fóðraði vambir og gladdi sálir.  Svona er nú gaman að vera til InLove

Ljúf Ást

Ljúf ást

Svo var það þetta með tungumálin.  Kanski er kominn tími að leyfa sellunni að læra nýtt mál.  Lífið verður bara flóknara og flóknara.  Held það!  Samt ætti það ekki að vera þannig, held það líka.  Já, lífið er undarlegt og stundum flókið en oftast er það yndislegt í sinni einföldu mynd.

Sellan þarf að hugsa.  Sumir segja að konur eigi ekki að hugsa en well life is a bits and then you die!  Er það ekki bara þannig, eða ekki .....

 


Myndablogg ....

Smella bara inn slatta af myndum og finna svo litrík orð sem við getum kallað ramma.  Ég ramma inn myndina þína svo hún megi fara vel á veggnum þínum.  Hvernig ramma vilt þú fá, hvernig er stíllinn, ertu alveg viss um það? 

Það er nefnilega ekki sama hvernig ramminn er.  Ég er persónulega hrifnust af hvítum römmum en það er þó ekki algilt!  Ég á yndislega eldhúsmynd eftir ljósmyndarann Barböru Birgis og er hún í dökkleitum ramma, svarthvít ljósmynd með hvítu kartoni sómir sér vel í brúnleitu eldhúsinu.  Bara flott eins og Barböru einni er lagið. 

Litrík satínmen 

Litrík satínmen

Litir, eitthvað sem ég elska, ekki bara tónn í náttúrunni heldur svo miklu meira.  Heilandi, græðandi og yndislegir litirnir gera svo mikið og margt þegar sálin þarf að drekkja sér í gleðinni.  Anda að sér litbrigðum, lækna og lifa.  Það eru litirnir mínir.

Litrík satínmen

Ljósblár er fallegur á dökkum grunni hins vegar er blátt ekki ég.

Torrevieja

Við mæðgurnar á góðri stund í Spánarsælunni.  Takið eftir kuldaskræfunni, í okurgulri peysu og sokkabuxuð hátt í mittið.  Lenti reyndar ekki í geðveikum erfiðleikum með rifflaða uppþvottahanska eins og Guzzlan www.gudlaugbjork.blog.is hún er bloggari 2die4 ...  Ég náði að koma mér í aðhaldsbuxurnar án mikilla erfiðleika en þakka mínum sæla að vera með vinnukonuneglur!

Torrevieja

Líklegast er þetta útsýnið þegar kona fer í aðhaldsbuxur en mig langar að taka það fram að ég lenti ekki í því í miðbæ Torrevieja.  Það var í raun mjög einfalt að íklæðast þeim en ég viðurkenni að mikið djöfull er óþægilegt að vera í sokkabuxum daglangt!  Ég er of mikið náttúrubarn og það vantar í mig pæjugenið.  Nokkuð ljóst.

Pistacho

Þess í stað sit ég heima fyrir og mála á það sem handhægt er í húsinu.  Til dæmis þá náði ég mér í pistassíu hnetubrot og duddaði mér með pensil með einu hári!  Bláskelin er við hlið pstassíuskeljarinnar og þótt hún sé ekki ýkja stór þá virkar hún herðabreið.

174

Af skel á striga en þar má nú leika sér með efnið.  Konur og kjaftasögur, spjall og skraf er eitthvað sem okkur er eðlislægt.  Fá okkur einn bolla í viðbót og við gleymum okkur saman.  Kanski hvolfum við bollum og spáum í það sem hvílir handan dagsins.  Ég er forvitin, en þú?

Zordis

Og svo í lokin mynd sem Barbara Birgis tók af konunni en þess má geta að þetta var frábær myndataka.  Þarf held ég ekki að segja meir.

Knús í nóttina og túrílú.


Hugurinn er hættulegt efni ...

Heart

HeartHeart

HeartHeartHeart

Huggerum hið góða og lífið verður gott, betra, bezt!

Lovjú gæs


Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband