Skepnan lá fársjúk ....

...  gjörsamlega á síðustu metrum æviskeiðs lá skepnan ofaní postulínsfák að rifna í ælurokum.  Já, pestardjöfull bankaði uppá, allhressilega.

Fjallið lá í dalnum og hlíðin flögraði eins og lítið hjú um húsbóndann.  Kallinn var gjörsamlega bakk.  Ég vissi ekki hvort ég ætti að hlæja eða gráta þegar anginn minn nánst lét lífið við uppseljuna.  Ég hefði kanski átt að spara brosið því mín leið var nokkuð mótuð með þessum vírustryllta góða nótt kossi.

Sjúklingurinn fékk svítuna aleinn og þjónustu í topp!

Ég tek það fram að ég verð ALDREI lasin en nú tók ég hressilega á því!  Svo hressilega að viðbeinin voru nánast að komin út úr húðinni af áreynslunni.  Upphandleggirnir eru sýrðir eins og eftir boot camp æfingu og svo gæti ég lengi talið.  Hressileg ælupest dauðans   Er farin að sakna hennar!

Við hjónin lifðum þetta af og erum eins og vænstu skepnur á fæti.  Fórum í smá bíltúr að ströndinni sem var ljúft og gott.  Mamma þurfti að vinna örlítið á frídegi Spánverja en það var ljúft að komast frá dollunni og finna hvað frelsið er gott, hvað heilsan er mikilvæg!

Fallegt sandlistaverk af ströndinni í dag 1.nóv

Nóvember verður heilsumánður og verður matarÆÐI tekið fyrir sem og líkamsræktin.  Hreyfing 3x í viku og mikið grænmeti á borðum næstu vikurnar.  Eins gott að hliðra til fyrir aðventukræsingum.  Þvílíkir öfgar hehehe   Líkaminn er orðinn vanur svona ofbeldi sem er slæmt.

Það er um að gera að hafa hugann við heilsuna því þegar heilsan fer þá er tíminn víst búinn :-)

Svo er málið að huga að næstu sýningu sem er í gerjun.  Efni að mótast og ýmislegt spennandi framundan, ég krossa fingur með hinu góða og óska þess að allir finni svigrúm til að finna hið góða burt séð frá aðstæðum sem vissulega geta verið slæmar.  

Þegar myrkrið gæjist inn þá er mikilvægt að hafa augastað á ljósgeislanum!

Kaffiblús

Og, svo gægðist nóttinn inn.