Hvísl og kelerý

Eftir C Vítamín og ástúðlegt viðmótt þess útvalda þá er ég alheilbrigð og frísk.
 
Gældi við það í morgun hvort ég ætti bara ekki að vera agndofa áfram og njóta umhyggjunnar og klípa mig bara í kinnarnar og borða krít.  (talið var að kennarakrít framkallaði hita)  Eftir skamma umhugsun ákvað ég að það væri í fyrsta lagi ekki mitt eðli og best væri að drífa sig af stað.

 

Olía á striga 

 
"Hvíslað" er nafn myndarinnar og á vel við mig þar sem ég þarf að tala með lágum róm svo ég meiði mig ekki í hálsinum.   Ég er hitalaus enda búin að etja kapp við djöfulinn, að henda viðbjóðnum frá.  Ég er búin að losa mig við hugarástandið og mun finna röddina mína á næsta sólarhring.  
 
Það góða við það að vera raddlaus er að þú segir ekkert í fljótfærni og svo þarft að hvísla það, þarft að leggja alla þína ást í orðin.  þegar lækning verður á einni orkustöð þá hefur hún keðjuverkandi áhrif á hinar stöðvarnar og mikið hlakka ég til að vera komin með nægilegt flæði og jafnvægi til að taka á móti ríkidæmi heimsins. 
 

 

 

Við erum aldrei ein

 

Kanski vildi ég bara fá

Koss á ennið

á vangann

á kinn 

umhyggju

og 

ást ást ást

 

"Ég verð lasin þegar ég leggst í gröfina"  þetta eru orðin mín  "ég legg mig í andlátinu"
 
"Fimmta stöðin er að segja mér eitthvað" 

 

Athugasemdir

[Ólafur fannberg, 9.2.2007 kl. 14:23]

sólarinnkvittun

[Lisa (IP-tala skráð) 9.2.2007 kl. 16:24]

"ég legg mig í andlátinu" ... lol

Hvíslað er falleg mynd - minnir mig á Blómarósina mína sem er gullfalleg mynd, spái stundum í það hvað gullfuglinn á þeirri mynd er að segja.

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 9.2.2007 kl. 23:48]

Ef ég nyti svona alúðar og umhyggju, myndi ég gera ýmislegt til að viðhalda henni....!  Gott að þú ert komin til heilsu, kæra kona.