Sögukeppni Katrínar Snæhólm .....

 

Frábært hjá Katrínu Snæhólm að klóra upp í kollum bloggvina sinna ..... 

Sagan sem ég setti inn ...

Lítill apaköttur sat á grein og velti fyrri ser staðreyndum um hamingju mannapans.  Það sem dró hugarskot athygli hans var undravert athæfi hans.  Hann gladdist ekki, hann brosti ekki, hann hljóp undan, var svo oft brotinn og niðurfyrir.  Mannapinn var bæði stirður og skapíll.  Hann átti það til að sniðganga afkvæmi sín og skilja þau eftir bak við luktar dyr.

Þessar dyr voru margar og mismunandi en mannapinn var alltaf eins.  Eins með sjálfan sig, og kom fram við sjálfan sig á undarlegan hátt ólíkt því sem gengur og gerist í hinum eðlilega heimi apakattarins.

Þegar lífið vaknar, þá dregur ský frá sólu, þá opnar andlit augu og andardráttur hins almenna lífþega sprikklar til þess heims er enginn þekkir.  Ilmur af trjágreinum, blómum, fersku vatni og angandi blik lofsins fær apaköttinn til að klifra upp sítrusviðinn, verða hluti af því sem lífið gefur.

Mannapinn hann skeytir lítið um fegurðina sem mætir honum, hann heggur niður það fagra til að fegra sína snauðu veröld.

Bak við luktar dyr hvíla börn mannapans meðan hann/hún aflar viðurkenningar út í heimi.  Afla fjár til að auka við heimsku tilverunnar.  Bak við luktar dyr hvíla þeir sem þola ekki birtuna, þeir sem þrá einveru og þeir sem eiga engin orð.

Mannapinn og apakötturinn eru bræður sem hvíla sitt hvoru megin hurðina.  Hurðin er lokuð á báða vegu og inngangur / útgangur sá sami.  Birtan er ljósið sem við þráum jafnt á við dimmuna sem vekur okkur til svefns.

Þrjúþúsund ára bolur er nú orðin nýmóðins hurð sem dregur til sín birtu sólar og kyrrð nætur.  Hvort um sig jafn gott, hvort um sig í lífkerfi mannapans og apakattarins.  Ilmur næturinnar og lótusblóma fullnægjir þeirri jarðnesku tilveru þess að skynja.

Hurðin er blik sálarinnar, hindrun og hömlur.  Á morgun munu þessar dyr opna sig.  Á morgun munu apakettir og mannapar blanda geði.

Heimurinn mun ná fullkomnu jafnvægi í fegurðinni, heimurinn mun líta í augu þín og sjá seltu heimsins, sjá guðdómlegt jafnvægi himins og jarðar.

Hurð er bara hurð, gerð úr spítu og annari spítu.  Hurð þjónar þeim eina tilgangi að henni sé upp lokið eða niður skellt.

Hin jarðneska veröld er þeim megin hurarinnar sem þú kýst, veldu þína tilveru á þá einu leið sem hjarta þitt slær!  Á bak við tjöldin eða á svið tilverunnar ..... hlutverk í hlutverki.

 

Hurðin sem ég valdi í sögukeppni katrínar snæhólm.  Hún bloggvinkona mín er svo mikill snillingur að vekja upp áhuga hjá fólki að nota hugann.  Ég tók að sjálfsögðu þátt, finst það bara skylda að vera með en það er mitt vandamál   ......

Ánægjan að vera með og sjá sögur hinna er að sjálfsögðu það sem gefur lífinu lit.  Nú þegar eru komnar allmargar sögur og ljóð.  Fólk getur skilað inn sögunum sínum fram til miðnættis á mánudag og ekki er verra að segja frá að Katrín lofar sigurvegara með fallegri eftirprentun af málverkum sinum. 

Þessi er mín uppáhalds

Mæli með að fólk skoði síðuna hennar Katrínar og taki þátt í skemmtilegum leik.

Laugardagur til lukku

Athugasemdir

[Vatnsberi Margrét, 17.11.2007 kl. 17:10]

Fær mann til að hugsa þessi fallega saga.

Myndirnar mjög fallegar :)

[Solla Guðjóns, 17.11.2007 kl. 19:10]

Góð saga (smá rassskellur)

[Sóldís Fjóla Karlsdóttir, 17.11.2007 kl. 20:24]

 Hin jarðneska veröld er þeim megin hurðarinnar sem þú kýst, veldu þína tilveru á þá einu leið sem hjarta þitt slær! Þetta finnst mér flott setning og eftirminnileg.   Mér finnst sagan þín hafa boðskap, en hvort við meðtökum hann, það er önnur saga.

Þessi sögukeppni Katrínar Snæhólm er fín, en ég er með ritstíflu í augnablikinu og dettur ekkert í hug, get bara sett inn smá komment.  En söguna þína las ég tvisvar til að meðtaka boðskapinn.....

Mannapinn og apakötturinn eru bræður sem hvíla sitt hvoru megin hurðina.  Hurðin er lokuð á báða vegu og inngangur / útgangur sá sami. Vaaá...

Þetta er sko sannleikur. 

Sóldís Fjóla

[Marta B Helgadóttir, 19.11.2007 kl. 02:28]

Góð saga