Lífið í lit

24.9.2008 | 15:37

Bling .... Dong ....

Regnið lætur ekki að sér hæða þessa stundina. Það er alltaf ljúft að hlusta á regnið þegar það skellur í götuna, finna svo ilinn að vera inni eða gleðina að dansa berfætt af öllum krafti með lemjandi regnið í andlitið.

Seinni kostinn uppfylli ég ekki nema að miðju sumri og þá rignir sjaldan!

Los animales de la lluvia e. Pedro Villar og Miguel Angel Diez

Það er nú ekkert leiðinlegt að vera í rigningunni með ljónum og fílum og allskonar dýrum.

Í dag hafði ég ráðgert að fara út að skoða hellinn minn og ég sé að móðir náttúra heilar jörðina fyrir mig áður en ég legg í hann. Ég er full af forvitni og spenningi sem er notaleg tilfinning!

Það er tími kominn á andann og að ferðast í rúminu án þess að rugla sig í ríminu.

Bling ...

Þá heyrist Ding, dingaling,

bjallan hljómar, gestir óma,

Út á hlað

rigningarbað.

Ég brosi til þín,

þú brosir til mín.

Dong ...

Hljómur fer, engin hér,

spegilinn brosir til mín.

Augun blá

blikið sjá,

gnægð þú móðir jörð.

Regnið flæðir, hjartað glæðir,

enni mínu á.

....

Flokkur: Menning og listir | Facebook

Athugasemdir

Jesús minn hvað þú ert alltaf skáldleg....það bara renna uppúr þér limrurnar eins og lýsandi eldhnettir. Það hlýtur að vera gott að vera alltaf svona flæðandi og æðandi um alheimsins orkulendur eins og þú Zordís mín. Kannski er þetta sama rigningin hér og hjá þér???

Knús óða kona

Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 24.9.2008 kl. 16:16

Þessa stundina er sól á fróni.

Kristín Katla Árnadóttir, 24.9.2008 kl. 16:20

Sakna þess að geta ekki drukkið með þér afsláttarkaffi á Krúsinni

Hrönn Sigurðardóttir, 24.9.2008 kl. 19:29

Flott

Sporðdrekinn, 24.9.2008 kl. 21:45

Í dag var bæði rigning og sól hér heima.

Svava frá Strandbergi , 24.9.2008 kl. 22:21

Skáldleg ertu ljúfan, her er sól en frekar kalt

Kristín Gunnarsdóttir, 25.9.2008 kl. 10:46

Langaði bara að senda þér stórt knús sætust
Gott að vera komin í faðm familíunnar!!

Elín (IP-tala skráð) 25.9.2008 kl. 13:15

Ég fór allt í einu að hugsa um að hlaupa berfættur í grasi ... með úðara á fullu og tísta svo í hvert skipti sem maður hljóp undir bununa... smá nostalgía í gangi - en af hverju ekki bara að framkvæma þetta? Ég meina... það er gras hér fyrir framan safnið... við eigum úðara ... einfalt mál?