Lífið í lit

8.10.2008 | 14:40

Smá dekur framundan ...

... ekki veitir af smá dekri, hlakka til að fá smá spjall um daginn og veginn.

Öll þessi umræða sem á sér nú stað í þessum heimi sem við lifum og hrærumst í hefur áhrif og finn ég fyrir örlítilli depurð sem er auðmjúk tilfinning. Vona að depurðin dragi mig ekki á dýpri þrep enda engin ástæða til fyrir mína parta. Ég hef einhverja samkennd sem ég losna ekki við.

Kanski er ég að stíga inn í svona hippa love thing tímabil, hver veit?

Ég er að mála fyrir sýningu og gengur mér bara mjög vel með það verkefni InLove

Hellirinn er á sínum stað og langar mig mest til að skríða inn og fara í hýði en það er ekki kominn tími enn. Fyrst er það dekur og dásamleg samvera og svo má kasta sér í fleti.

Morguninn var strembinn, fyrst móðgaðist ég pínulítið yfir ósvífninni sem áttu sér stað í bréfasamskiptum. Mér fanst það ekki svara vert og fór bara á staðinn og eftir að hafa rifið mig niður í rassgat og barist fyrir málstað þá virðast hlutirnir ætla að fara mína leið. Það er svo vont að reiðast, tilfinning sem ég kann afskaplega ílla því á tilfinningasviðinu þá ruglast ég oft og læt tárin læðast með en núna var ég ofursvöl og komst yfir þessa ljótu tilfinningu og viðkomandi endaði með að biðja mig afsökunnar og útskýrði m.a. annars fyrir mér tilraun sína að svína á mér.

Já það er ekki allt elsku amma í þessum skemmtilega lífsleik en ég veit að ég hef alla mína engla, anda og vætti í vasanum til að styðja mig þegar svo ber undir.

Heart

Steingeit: Þegar þú trúir á eitthvað, þarf kraftaverk til þess að þú skiptir um skoðun. Það eiga margir eftir að reyna, en þú ert fastur fyrir sem fjall. Ekki síst í kvöld.

W00t

Það er komið kvöld einhversstaðar í heiminum og mér finnst stjörnuspáin mín í dag ekki svo vitlaus miðað við það sem ég þurfti að tækla í morgun. En nóg um það!

Ég verð orðin gyllt af gleði þegar líða tekur á kvöldið ... ekkert tilfinningalegt "blue thing" ....