Leyndarmálakúlan ....

... í kúlunni eru þúsund aldar leyndarmál.

Hún er lítil og troðfull af leyndarmálum, alheimurinn bætir leyndarmálum í hana á hverjum degi.  Kúlan minnkar í hvert sinn sem hún gleypir nýjar sögur og söngva.  Kanski verður leyndarmálakúlan að lokum eins og dropi í hafi, eins og ögn í glasi sem við vart berjum augu.

Lífsins leikur er okkar að varðveita og geyma.  Í lífsins glaumi sé ég þig og snerti, þú ert frá upphafi sama sálin smituð af snertingu annara, samt alltaf þú.  Í heimi friðar og kærleika er sannleikurinn í sálinni og það góða við þann leik sem veran er að þú og ég erum samstíga í þeim gæfum er guð setti á diskinn okkar.

 

Af öðrum heimi 20 x 50, í einkaeigu.

Að vera vinur eða finna vin, að sleppa óttanum sem er innbyggður og vera við sjálf.  Að stíga fram og verða samferða sjálfum sér í þessum lífsins leik á ekki að verða okkur til trafala.  Verum sönn sjálfum okkar því lífið heldur áfram í þeirri mynd þar til munstur sálarinnar tekur nýja stefnu eða sækir aðra vídd.

Lífið í þér minn kæri vinur, það er hið eina sanna líf. 

Svo hvarf hún því í heima guða þá hverfa leyndarmálin í æskubrunna eins og hringiða golunnar er kyssir þína kinn.  Grípum góðu stundirnar og látum bros fylla vitin. 

Athugasemdir

[Dísa Dóra, 3.4.2009 kl. 20:10]

Yndisleg færsla eins og alltaf hjá þér og svo sannarlega satt að við eigum að vera sönn okkur sjálfum

[Solla Guðjóns, 3.4.2009 kl. 23:36]

Knús til þín fyrir fallleg orð

[Kristín Katla Árnadóttir, 5.4.2009 kl. 14:46]

Falleg færsla þín þú ert yndisleg.

[Marta B Helgadóttir, 6.4.2009 kl. 11:02]

Fallegt hjá þér að vanda