Dagurinn í dag, ég og þú ...

Laugardagurinn læddi sér inn í konuhjartað er dreifsig á fætur. Lítil prinsessa kom og heimsótti okkur familiuna, fékk ávexti á disk og bað um Latabæjarbíó.  Alltaf gaman að fá prinsessur ínæturgistingu.

Ég þarf að drífa mig að gera dálítið í Torrevieja enfer svo í ræktina.  Nú fer 2jamánaða kortið okkar mæðgna að verða búið og nú þarf ég að vega og meta hvort égvilji vera áfram í þessari rækt eða færa mig yfir í þá sem ég var í hér áðurfyrr.  Mun betri tæki, þrifnaðursvo eitthvað sé nefnt.

Dóttlan vill færa sig og ég er ekki frá því,loftræstikerfið er þvílíkt rykótt, það er eins og sumir átti sig ekki á því aðþessi kerfi þarf að þrífa því annars blæs tækið bara rykmaurum út um allansal.  Úff og ég sem á eftir að andaað mér þessum ósýnilegu kvikYNDUM næstu vikuna.  Well, af misjöfnu þrífast börnin best og kjéddlingunni hefurekki orðið misdægurt í fjölda ára. Man ekki hvenær ég hóstaði síðast .....

Dagarnir líða hver af öðrum hraðar en nokkru sinnifyrr.  Ég er sennielga ekki að bíðaeftir neinu nema þess að njóta núsins, vera til og finna hvernigandardrátturinn liðar sér mjúklega eftir frumum líkamans.  Það minnir mig á ástarfrumurnar sem égþarf að koma á striga, nóg að gera.

Var að leggja lokahönd á olíumálverk.  Hef ekki málað í olíu síðan árið 2006og jemundur hvað það var gaman að leika sér með hráan strigann, sullumallast ogfinna þessa góðu lykt sem olian veitir. Konan er bara í skýjunum.

Best að hjúfra sig nær laugardeginum og fara að sýsla, versla, rækta likamann og enda svo í paelluveislu.  Ágætisplan á þessum blessaða drottinsdegi.

Njótið lífsins því dagurinn í dag er málið. 

 

 

Litaflóran á hráan striga ...

 .... meiri vandræðin að koma myndinni inn á feisbókina en svo rúllaði bloggerinn þessu upp eins og enginn væru morgundagurinn.  

Sólin í essinu sínu og sú gamla dró á öngul rétt í þessu.  En önglar eru kúl, það má nota þá til að veiða feita fiska eða glitrandi stjörnur á prúðum næturhimni.  Mér finnst ekkert eins fallegt og stjórnubjartur himinn, já og dans norðurljósanna sem umvefja hverja frumu ástar í líkamanum.

Eftir að hafa komið börnunum í skólann fór mín að sullumallaðist í olíulitunum mínum sem eru heldur betur lífseigir.  Hef ekki snert olíulitina síðan árið 2006 minnir mig.  Gengur ekki að haga sér svona.  Ég byrjaði að grunna með glærum basa og fór svo í liti og missti mig í litadýrðinni, náði að róa mig og fann gömluna á ný í grænum jaðri.  Fannst ég kannast við mig með grænt í pennslium. 

Tilraunastarfsemi er alltaf skemmtileg

Ég ákvað að setja trönurnar í ljósopið svo ég gæti kíkt upp til Guðs í strokunum.  Svo vinka ég upp við hvert tækifæri.  Skýjin mynda svo fallegar skýjamyndir sem ég festi á blað.  Það er gott að eiga vini á himnum sem standa með okkur í blíðu og stríðu.

Lífið er svo gott þótt það sé líka skrambi erfitt og leiðinlegt þess á milli. 

Njótið dagsins

 

 

 

Kitla, kitlum, kitl .....

.....  Var svona að spekulera hvort hægt væri að kitla Guð í iljarnar, þannig að ljósið eina og hreina fengi á sig hláturmildan lit kanski glaðlegan appelsínugulan sem geislaði orku á jörðina og alla þegna hennar.

Kanski ég kitli Guð bara í iljarnar.

 Litil og örmagna hélt ég þeim hátt á lofti.  Hann afi minn heitinn kom til mín í draum og sagði " það er allt hægt hérna ", ég er svo sammála því að við getum allt.  Það eina sem þarf er að trúa því að við erum megnug svo framarlega sem við erum sönn í framkomu og gerð.

Ég sigraði heiminn fyrir rúmum 40 árum og safna litlum sigrum í sarpinn.  Hef nægan tíma og er sæl að líta yfir farin veg.  Þegar við gefum frá okkur í gleði þá lifnar ljóssins geisli og snertir við öðrum.

Verum góð og glöð því veran er svo miklu betri með brosið. 

Því með ástinni hófst lífið ...

... Svo ljúft og hunangsgyllt.  Lífið sem ástin gaf af sér, því án lífs og ástar erum við ekki neitt.

 (hér átti að vera mynd en kerfið of þungt í vöfum, vafa, vafði ...)

Ég finn fyrir doða í höfðinu og er í einhverri móðu á meðan ég glugga í gamlar skissubækur, les eldgömul ljóð og hlusta á Ragnhildi Gröndal syngja með fallegu röddinni sinni.  Ég fékk mér kaffibolla til að kanna hvort gamlan í mér vantaði koffín en það er eitthvað annað en eiturlyfjaleysi er hrjáir kroppinn.  Koffín = eiturlyf þ.e. hið mjúka e.lyf.  

Það er gaman að glugga í gömlum skissubókum og sjá hugmyndir um ást í frumu, sjá krambúleruð og afmynduð andlit sem eiga það eitt sameiginlegt að vera sögn í mynd.  

Eitt sinn fór fallega dóttir mín í járnfuglinn stóra og móðurhjartað fylgdi henni á áfangastað.

 

Með bleikt ský í bandi 

Sem lífið reis dagur nýr,

augu þín þung sem blý.

Lík vorinu lifnaðir blíð,

von þín hamingjuský.

 

Ilhýrt land í afafaðm,

ömmuhjartað iljar.

Gullhýr hnátan til þess vann,

með brosinu fallegu miðlar. 

(zordis) 

Svo stóð hnátan með bleikt silkiský í hendi eins og 17júní væri nær.  

Doðinn er farinn yfir hausamótum og ég er komin með heftibyssu, skæri og allskonar efni á eldhúsgólfið hjá mér.  Ég held ég fari úr einhverju af þessum fötum því hér er hiti og leggist til atlögu.  Hvað það verður er vandi um að spá.  Bara jólahugur í kjéddlu núna.

Eigið yndi á fallegum sumardegi  

 

Bros bræðir ....

.... að bræða og bresta í grát eða að mýkja upp og svífa í hamingjunnar eilífðar sælu.

Íslenskan okkar er sniðugt tungumál og gott að kunna það þrátt fyrir smæð þjóðar.  Þjóðin er eins stór og hún er smá og tungumálið stolltið eina.  Já, ÍsLeNsKaN rúlar með öllum sínum dásemdar slettum, bak í bak slúðri sem og falli kjarnakrónunnar okkar.  

Ég vaknaði í öðru landi með annan mann mér við hlið.  Skrítið að vera komin svo langt út fyrir tilverusvið að andlitin sem kölluðu mig mömmu voru mér gjörsamlega ókunn.  Hvernig má þetta vera??  Auðvitað og augsýnilega er ég að bulla því Fjallið sem ég sef hjá var þarna, alveg óbreyttur ... hugsanlega grennri "spekuler" ......  Svona bullumkollast kjéddling eins og ekkert eigi hún lífið.

Sunnudagur til sælu og þvælu.  Nú ætlar mín að fara og kaupa blomster til að færa tengdamúttu, brosa svo út að eyrum og segja henni: Te Quiero suegra!  Jebb, bros bræðir hjarta og blómin gleðja.

 

Til þín frá mér  

 

Ástarinnar eldur ...

Að sitja í geðveiku orkuflæði og upplifa ástina eins og fullkomin vatnsdropa er fellur á ógnarhraða til jarðar.  Að sjá dropana sameinast og verða að lítilli lækjarsprænu er vex og dafnar.  Það er á svona dögum þegar ástin tifar í hjartanu og orkan snertir hjarað blítt.

Það er svo margt fallegt og gott allstaðar. 

Tíminn er eins lítill eða mikill og við gefum okkur að verkefninu.  Í dag hefur dagurinn mjakast áfram á hraða snigils.  Gott að vera snigill og njóta útsýnisins á ferð.

 

Það er sumar hjá Breddunni og hún ákvað að gera sig sæta og dubba sig upp.  Eitthvað var hún að tala um að spóka sig í kvöldsólinni og gæða sér á dýrindiskaffi.  Lífið hennar er spennandi og hún ætlar að tjútta feitt á ferð um geiminn.

 Góða helgi elskurnar  

Pása um bil, þá litlu stund ....

Að brúa bil eða mæla bil er ekki svo auðvelt mál.  Ég ætla að taka mér smá bil og grípa ævintýrin sem bjóðast, hlusta á raddirnar sem fara hjá.  Velja svo og hafna það sem hentar mér.

Lífið er ævintýralegt ferðalag, gult, rautt, grænt og blátt með allskyns víddum þess er töfrar litanna bjóða uppá.  Sumarið kom í ferskum blæ, faðmaði hjarta mitt eftir að vorið yfirgaf okkur.   

Lítið ferðalag er í vændum, áfanga náð, afmælisveisla og ýmist skraf sem tekið verður.

 

Á flugi í draumi er fyrir góðu.  Hvað skyldi þennan herramann vera að dreyma? 

 Þegar allt hefur verið sagt og allt gert þá er lítið annað en að þegja bara eða lifa draumana.  Draumarnir okkar eru stundum það fjarlægasta sem við grípum í en þeir eru hins vegar það sem sálin nærist hvað mest og best á.

Hver er draumurinn þinn?

 

 

Nokkrar flísar ....

....  ætla að setja hér inn nokkrar flísar   "SURPRIZE" ...

Ég er að fara til Íslands á miðvikudaginn og er góð tilfinning í kjéddlingunni.  Amma mín á afmæli þann 22 maí og langar mig að fara og heilsa uppá frúna og í framhaldi hitti ég vonandi Hrönnsluna og Dísu Dóru og kanski Solluna og allar Selfísku skvísurnar og aðra sveitunga í nágrannabæjarfélögum.

Ég tek nokkrar flísar með mér heim en það hefur verið að bætast í hjá mér en það er notalegt að sleppa við sendingarkostnaðinn.  Ótrúlega dýrt að senda flísarnar yfir hafið.

Í ofninum er sítrónuborinn kjúlli og trog fullt af grænmeti:  Eggaldin, laukur, tómatar, gulrætur og ajo tierno.  Ég hlakka nú bara til að skella lúmmskunum í það græna.  Ég er búin að vera svöng í allan dag!  Ótrúlegt að finna þessa tilfinningu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eldheit ást / þakflís rustico 

 

Kaffidreytill / þakflís rustico

 

Ástarbönd

 

Sætir dagar / þakflís rustico

 

Ástarhljómur

 

Kelin

 

Kolur  

 Nú er nóttin komin og mál að koma sér í háttinn.  Draumalandið er rétt handan við augnlokið og heitur bolli af góðu tei mun renna niður velindað (mjög sexý líffæri) heheehehe

Jebb, það er kominn svefngalsi í kjéddlinguna sem er búin að vera svöng í allan dag.  Lovjúgæs! 

 

 

Ástfangin ...

.... Fangaður af ást, finna til frelsis innan þess að bera virðingu fyrir elskunni þinni.  Ástin er furðulegt fyrirbæri sem veitir orku til að flytja fjöll, gerir okkur viðkvæm, kjánaleg en jafnframt blíðust sem börn.

 

Ástin er klárlega besta meðalið í lífsbaráttunni.  Í dag er dagur til að elska og fagna verunni. 

 

 

Tryggðarbönd  

 

 

Njótið ástarinnar og eigið yndislegan þjóðhátiðardag norðmanna. 

Öðruvísi dagur ...

....  Augnlokin tóku í taumana og opnuðu sig á gátt.  

Dagurinn var að riðja sig í gegnum skugga nætur og lenti beint í hjartastað.  Dóttlan mín var í óða önn að koma sér af stað.  Fuglasöngurinn fyllir kroppinn orku og ekki er ávaxtaveislan af verri toga.

Hjólreiðatúr og efnisleit eru efst á dagskrá.  Ætla að fara í annað bæjarfélag, frétti af svo geðveikum þakflísum "með sál" hehe

Ég kveikti á kertum í morgun og mér líður eins og haustið hafi boðið mér veru hjá sér.  Minning frá góðum Íslandstíma sem orsakar haust tilfinningu.  Úti er bongóblíða og dagurinn tekur sína ráð.  Ég ætla að verða samferða Degi sem kemur Bjartur og ljós, til þjónustu reiðubúinn .....................

 

 

Knús í daginn ykkar sómafólk.