Hljóð ...

Í sjálfri mér hvílir hljóð, ég skynja sjálfa mig og er komin í ákveðið tómarúm stend á malbikinu og horfi fram á við. 

Í hljóðinu heyri ég ljúfan tón óróans er blaktir í mildri sjávargolunni, ég sé litla mölflugu dirra og blirra í húminu ..... hvert er hún að fara?  Hver veit hvert hún fer, allavega ekki ég!

Í hljóðinu með fallegu lífsins ljóði þar sem ástir og undur gerast í hverju skoti.  Tilfinningaskalinn eins og regnbogaleiftur frá einum lit að öðrum. 

Eitthvað er ég tóm í dag

sem eldgömul skyrdolla.

Kyrja "imagine" kósý lítið bítlalag

argintæta með væna kollu.

(klippti mig sjálf í gær og á enga mynd)

ÍMYNDIÐ YKKUR BARASTA

Í bænum okkar er markaðsdagur, kaupmenn götunnar hefja raust sína í von um viðskipti hins erlenda ferðamanns.  Miklir peningar streyma vasa úr vasa, í vasann minn, í vasann þinn.  Þúsundkarlinn kemur víða við og hver veit hvar hann endar.

Kanski sem snepill í þéttri bankabók eða gladíóla í fögrum skrýddum garði.

"Kanski" er eitthvað sem engin veit fyrr en á það reynir.

Íslenskir karlmenn, einfaldlega flottir!

Í framhaldi af síðustu færslu um tígullengan karlmann, sem gengur um með fögru og sexý göngulagi!

Það er eitthvað við þennan mann sem ég nefni hér að neðan, eitthvað sem óþarft er að útskýra með orðum.  Talandi um sexý og tígullega einstaklinga þá eru flestallir íslenskir karlmenn með þetta sexý lag, hraustir og heillandi. 

Hvað er mín típa er svo annað mál.  Típan mín er mín sálarstoð í gegn um ár og aldir!  Þegar ég leit í augun á Fjallinu mínu þá vissi ég að hann var mín típa.  Hann þessi eini sanni. 

Hann var hálfpúkalega klæddur í gallajakka með uppbrettar ermar.  Skeggjaður og sat við barinn og drakk kaffilögg.  Hann var að bíða eftir vini sínum sem vann þarna.

Gaman Saman Olía á striga

(Ein af mínum uppáhalds)

Það gerðist eitthvað hjá okkur báðum sem fékk hjörtu  okkar til að slá örar.  Hann var með þessa líka sexý sál og tígulegu umgjörð þótt að gallajakkinn hafi ekki dregið mig að.

Típan mín er með djúp augu með tignarlega umgjörð.  Hann er maðurinn sem ég ann og hef unnið í gegn um lífin sem ég hef varla tölu á!

Mosi af mosa, stjarna til stjörnu flýg ég um á kústskaftinu mínu með viðkomu í lítilli lind sem gott er að dreypa af þegar þorstinn sækir að.  Í lindinni eru fagrir fiskar sem stökkva yfir vatnsborðið og sveifla sporðinum og blikka þá sem fara um.

Zegar og zá.

Var ad huxa!

Zegar fallegasti karlmadur Íslands er genginn út zá leita konur annad.  Hvad annad?

Reyndar gekk hann út fyrir fjÖlda margra ára, vara reyndar gitur zegar ég faeddist .....  Skil ekkert í honum ad hafa ekki bedid!

Med glaesilegri mönnum, tígullegt og sexý göngulagid gerir hverja konu g "l" ada svo ekki verdi meira sagt. 

Zegar ég var lítil stúlka nam ég sundtaekni í Sundlaug Vesturbaejar, var í kór í Stýrimannaskólanum, vígdist sem Skáti í Neskirkju, seldi dv á austurstraeti og vann til daemis ferd til Videyjar eftir sölu Rauda Kross merkja hjá Björgunarsveit Ingólfs  ....

Zad sem framtídin geymir veit ég ekki enn hvad verdur zótt sumt ég geti rádid í!   Fallegasti madur Íslands á sínum stad á sínum stad.

Fjallkonan med sínum spaenska manni, ofursael og hamingjusöm.  "Saudleg" ad vanda bada höndum til allra landa! ............................................ç

Zegar og zá ... til vedurs aetla ad gá!

Allt ofar Sól er ástin hrein ....

Ég er búin að sitja við og leysa verkefni í allan dag.  Var að ljúka við 5 blaðsíðna umfjöllun á okkar ilhýra máli.  Ekki laust við að ég sé búin að hræra vel í gömlum sellum  sem hafa notið þyrnirósarsvefnsins eina sæla.

þyrnirós er og hefur alltaf verið mér hugleikin, spurning hvort það er vegna "samfaranna" þegar hún vaknaði úr djúpum svefni æskunnar ...... sjá komment frá Guðný Svövu bloggvinkonu við síðustu bloggfærslu!    Greining barnabókmenntanna er skemmtilegt fag og kemur hugsun á flug.

Saman á ný 18 x 24 Akrýl á pappír

Ástin er mér hugleikin sem endranær.  Þá sterku sól sem ég ber í hjarta og nota sem höfuðfat vil ég aldrei glata, aldrei horfa á eftir né missa.  Í hjartanu ólgar blóð sem sameinast náttúrunni, umheiminum og þér.  Án ástar erum við ekkert, allslaus í heimi sem hefur enga merkingu.

Á gangi 18 x 24 Ákrýl á pappír

Ástin er ekki bundin við hold né haf, ástin getur kúrt í minnsta stein, í sumarsins kviðu eða atloti blíðu.  Hugarfóstur sem ferðast um geim og aftur heim.  Á gangi, hún fór með litla fiskinn sinn, þau voru hvorki fugl né fiskur í vængjuðum heimi fegurðar sem endurspeglaðist við himnaríkis dyr.

Ég er ánægð að vera búin að ljúka þessu fyrsta verkefni vetrarins.  Klukkan er að nálgast 19.00 og Fjallið mitt fór að panta borð á veitingarstað í bænum okkar sem iðar af mannlífi.  Í kvöld verða skrúðgöngur í bænum þar sem hver bæjargata ekur um á skreyttum vögnum og íklæðist skrautbúningi .....  Við ætlum að fylgjast með og taka þátt í anda þótt við klæðumst ekki eins og indjánar eða kúrekar. 

Þess í stað höldum við á The Market Street sem er enskur hágæða veitingarstaður ásamt ömmu mús, mömmu og pabba.  Það er kominn tími að fara úr náttfötunum og föndra eitt stk. andlit þar sem ekki veitir af.

Laugardagskvöld framundan með fjölskyldunni.  Já og svona rétt í lokin þá er ég búin að hlusta á "Mannabarn" með Eyvöru í allan dag.  Þvílíkt hnossgæti og eyrnakonfekt  kona þarf eitt stk. hundasúru til að ranka við sér eftir nærandi og fagra þjóðlaga tóna sem ilma frá þessari fallegu konu. 

Með von um yndislega kvöldstund öll kvöld

 

Úlfurinn og rauðklædda konan ...

..... það var einu sinni kona sem elskaði að fara í göngur út í náttúrunni.  Þessi kona er kennd við ævintýrið "Rauðhetta og Úlfurinn" .....

Eitt sinn sem oftar lagði konan sína leið um skógi vaxið umhverfið ..... trítlaði á milli trjánna með bros á vör.

Hún var í ómótstæðilegu, fallegu rauðu glansandi bikiní með rauða hettu og á 7 cm háum rauðum leðurskóm.  Hún var villt, hún var frjáls og raulaði texta með ónefndri hljómsveit "ung, gröð og rík" .....................

Rauðklædda konan valhoppaði og snerti hverja furugreinina á fætur annari og nuddaði sér við fögur skógarblómin, þefaði af ilmi þeirra og lét sér hvergi bregða þegar einhver nálgaðist hana.

Úlfurinn var kominn og sagði " Rauðhetta litla hvert ert þú að fara"  ??????

Rauðklædda konan svaraði um háan hæl ...... ÉG ER AÐ FARA að lindinni sem rennur frá himnaríki að þvo á mér tussuna !!!!

Úlfurinn stóð með túskilding í báðum augum og glápti eins og við fyrstu fullnægingu.....

MIKIÐ DJÖFULL HEFUR sagan breyst. 

Hann dró sig auman frá lindinni þar sem rauðklædda konan baðaði "pjöllið" í himneskri lindinni.

... En að raunveruleikanum ....

Á efri hæðinni situr Fjallið og spilar á gítarinn sinn, hann spilar bítlalag og ég súsurra með (raula) ... í grunninn heyri ég taktfastan hljóm götutívólísíns ... það er hátíð í bæ og verðu út september.

Ég er að flytja elskurnar mínar og hlakka til að vera búin að koma mér fyrir.  Er búin að versla flest sem ég þarf.  Á eftir að henda slatta til viðbótar af kjallaradóti.  Þori varla að fara niður að skoða það sem er heilt og það sem er hálf og það sem er ekkert!

Þessi er á "hestinum" þ.e. trönunum

Er heil og verður í anda þess sem ég mun gera fyrir sýninguna í Ágúst á næsta ári

Gef mér rétt til að skipta um skoðun

Þessi dúlla valdi sér heimili og er vonandi komin heim

slapp fyrir horn þar sem flæddi viku síðar.

Af öðrum heimi flaug á sinn vegg á mánudagskvöldið

Nóttin sem er tileinkuð sérstakri konu fer í vikunni

oG Og

Stelpuástin

Hún fer í vikunni til að kynnast nýjum heimi

Já það er nú bara yndislegt að vera til

Ef ykkur langar í einhverja mynd hógværu bloggvinir þá er það eitt nett bréf á netfangið mitt ...

Megi sá allra yndislegasti (a) hjúfra sig að hjartanu í nótt

Ofurfaðmur til ykkar kæru vinir.

Nýtt upphaf .....

Kaþólikkinn sagði, " Guð var að segja þér að þrífa skúrinn, henda óþarfa, undirbúa haustið" ... Jahá, sagði ég og brosti  og hugsaði að nú væri alhemurinn að störfum, væri að skapa nýtt "speis" fyrir nýja og betri hluti ....  Hvað svo sem það verður kemur í ljós!

Ég hafði hugleitt nokkru fyrir flóðið að ég ætti að drífa mig í að gefa myndir til að geta byrjað á nýjum grunni.  Ég hugleiddi ekki hvert þær ættu að fara og fór sem fór!  Það kemur í ljós hverjar halda velli og hverjar ekki en ég er búin að spekulera í mörgu tengdu sköpun, hreinsun og þeirra ástar og hamingju sem er í heiminum!

Þeir bloggvinir sem vilja fá málverk gegn því að greiða fyrir póstkröfuna (kostar á bilinu 10 til 30 evrur fer e.stærð) svo eru frjáls framlög líka í lagi (svona upp í efniskostnað) geta sent mér línu á [e-mail] og við skulum skoða málið!

(nú er ég komin með svona eitthvað skrítið í hjartastöðina sem vinnur sig upp í háls)

Ég er á furðulegu saltkorni sem hylur mig upp að hnjám, væri til í gott fótanudd og strokur eftir bakinu.  Fjallið sér svo um afganginn.  Það ætti að vera stórkostlegur díll!

Álfasteinar Olía á Við 25 x 35

Þetta er ein af þeim myndum sem fórust í vatnsflaumnum

Ég er með sigurtilfinningu sem ég get ekki lýst finn bara hvernig æðarnar hafa vart undan að dæla því sem hjartað pumpar í gríð og erg frá sér.  Kanski er ég tilbúin að stökkva og svífa um heiminn á enda meðan ég loka augunum, sitja samt grafkyrr og heyra undirtón barnanna, finna ilm Grasjurtanna og klið blómálfanna.  Hver veit, varla ég ef ég læt ekki á það reyna.

Ég las í kommenti á síðunni hennar Gurrí bloggvinkonu frá Þresti nokkrum Unnari að hann hefði leitað að nýrnaköllum í stað eintómra hjarta!  Ást og hamingja út í eitt , já ég væri til í nýrnakall því ég er með bágt í þeim blessuðum eftir bogur og bölvan kalda vatnsins!  Konan kom í heimin heil á sál og líkama, konan óx úr grasi fór nokkuð heil að heiman.  Nú er spurningin hversu heil hún er eftir volk milli landa, þó ekki landafjanda!

Þegar nýtt upphaf krassar inn í lífið þá tekur kona á móti því með brjóstin ber og bossann líka. 

Elskulegir bloggvinir þið eruð yndisleg öll sem eitt, kærar þakkir fyrir hlý orð í fyrri færslu!

Hlátur eða Grátur ?

Hlæ ég eða græt ég .... kanski hvorugt en lífið er vissulega grátbroslegt tala nú ekki um þegar við stöndum á hliðarlínunni og horfum yfir.  Mér var hugleikið það öryggi sem "miðjan" veitti mér þar sem jafnvægið duggar blíðlega í takt við andardrátt minn, þar sem hugur minn er hluti af alheimi í umhverfi blessunar og ástar.

Af hliðarlínunni þurfti ég niður, bregða mér í sparigallann sem lá samanbrotinn á gólfinu, finna fyrir holdblautu regninu sem streymdi niður með hagléli, mörgþúsund metrar á sekúndu.  Veðrið var svo öflugt að hundi var ekki út sigandi og mín ekki heima!

Þegar ég kom heim var mannmergð á götum úti og ég vissi vel hvað hafði gerst.  "Damn" það hafði flætt hundruði eða þúsundir lítra úr holræsakerfi bæjarins inn í kjallarann minn .....  tekur því ekki að vera sorrý þar sem ramblandi konan er í ofurjafnvæginu sínu þessa dagana!

 

Hér sést inn í kjallarann, allt á floti .......     Allt út um allt .... glittir í brúðkaupsbílinn .....

Sonur minn stóð og horfði á allt vatnið sem hafði gusast upp um ristina sem er á vinstri mynd.  Það fór allt á flot nema brúðkaupsbíllinn en undir honum  má sjá þvottakörfu sem var ekki á mynd  fyrir atburðinn! 

Ég horfði inn í kjallarann og þar voru myndirnar mínar, hálfar á hvolfi í ísköldu vatninu.  Tærnar á mér fundu ekki fyrir kulda, dofnar sennilega rétta orðið ......  Ég byrjaði að bjarga því sem bjargað gat.  Brúðkaupsbíllinn var í lagi og þá var það að redda myndunum!

Hér er búið að tæma vatn og bjarga einhverju

Gurrí bleika fermingardraktin mín hangir þarna á vinstri vængnum

Allur gærdagurinn fram undir kvöld fór í að tæma vatnsflauminn og í þrif .... heilu ferðatöskurnar fullar af fatnaði voru ílla lyktandi og rennandi leirblautar.  Tugi ferða á ruslahaugana voru farnar. 

Í nótt dreymdi mig loðnar kóngulær .... Ég vaknaði aum í baki með nýrnaverk og hvílsaði á móti dagsbirtunni, "vísaðu mér á berjamó, þá skal ég gerfa þér gull í skó" !  Hún horfði risastórum augum í augu mín og teygði úr loðinni "loppunni" (veit að kóngulær hafa ekki loppur, sko .... alveg satt)  Já, þarna vaknaði ég og brá mér í kjallarann á ný!

Eftir yfirhal og milljón skúringar, búin að yfirfara allar myndir þá voru margar ónýtar, sumum gat ég bjargað og aðrar eiga sér ekki lífs von!  Ég stillti þeim upp til þerris blessuðum myndunum og mun dæma um það síðar hvort þær séu heilar eða hálfar!

 

Skúrað og allt upphengt til þerris .......................    Hitt sjónarhornið ....... bévítans rakinn ....

Spurning hvort hann hangi þurr.  Spurning hvort ég fái 15 skópör greidd frá tryggingarfélaginu og spurning hvort ég fái strigana bætta án útlína .... spurning ?? 

Ég er róleg, fékk fólk í heimsókn og var á síðustu sekúndu að gera allt klárt, senda Fjallið og kaupa súkkulaðitertu út í búð með eiturbrösuðu kaffinu.  Kærir vinir tóku eina mynd í fóstur!

Nýrun eru aum, doðinn farinn en bakið aumt.  Ég held ég haldi mig bara í miðjunni "með vökula meðvitund" ég held það barasta!

Svona er staðan, hlátur eða grátur ?  Ég hugsaði í morgun, þá er nú skárra að gefa myndirnar heldur en að lenda í óhappi.  Sem dæmi þá er ég með mynd sem mér þykir ofurvænt um í kjallaranum mínum sem er eins konur örvun.  Sú mynd lifði af bruna og hefur nú lifað af flóð!

Öllu verra er að ég var með listaverk e. Íranskan listamann sem er ónýtt, einnig grafískt verk eftir íslensku listakonuna Rebekku Ómarsdóttur  sem mér þykir ofurvænt um ..... Þessar myndir hafði ég hjá mér í Lista Kjallaranum til örvunar! 

Ég hlæ ég græt, ég veit ekki hvort ég geri.  Þegar ég hlæ koma tár í augun mín og þegar ég græt tæmist hjartað mitt.  Það er vont!

Elsku vinir ég ætla að hlæja í kvöld, ég ætla að vera með fjölskyldunni minni og halda svo áfram að laga kjallarann á morgun því ef ég næ ekki að þvo alla haugana af fatnaði sem var í ferðatöskunum þá myglar allt.

Ég hlæ og ég græt

Í miðjunni ....

Mér datt sísvona til hugar börn sem vega salt, þegar einhver stendur á sjálfri stönginni og vegar til beggja hliða.  Stendur grafkyrr en flýtur með eins og vindurinn.  Alltaf á sama stað en samt á fleygiferð.

Mér datt ekkert í hug, sat ein með sjálfri mér og náði ekki heilli hugsun og dvaldi ein í miðjunni .... þeirri einu sem tíminn staldrar við og gefur þér færi.  Sitja innst og búa til eigin sápukúluveröld og snerta fagra tóna og njóta fegurðar útsýnis.  Renna saman í eitt með alheiminum og játast honum.

Taka af skarið og móttaka blessun, móttaka ljósið og eigin val.  

Mig langar mest til að fara í litlu kúluna mína og skilja sparigallann eftir og fljúga um veröldina, sáldra svo töfradufti á rétta staði.  Vera raunveruleg og sýnileg, vera blóm á engi eða urð í fjalli. 

Í fjallinu vex blómið sem ber litina einu, hreinu.  Ég á erindi þangað og kem svo aftur heim.

Sparigallinn liggur eftir samanbrotin á gólfinu, ég veit að ég þarf að hverfa í hann sem ég geri því ég lofaði því.  Krossaði hjartastöðina og lofaði eilífum sannindum.

Mér finnast blóm falleg og líka fjöll, uppáhalds ilmurinn ert þú sem stendur á móts við augun sem gefa þér gaum og opna veröldina fyrir morgundeginum.    Fætur mínir standa styrkir og vega salt eins og þeim ber vísa til. 

Veröldin er miðjan og þar er gott að vera.

Þegar ég stend í miðjunni

þá man ég oft til baka

prakkarakrakki

at og grín

lífið ljúft að lifa

þegar ég stend á miðjunni

þá man ég oft áfram

kerlingarhró

með hatt og staf

í huga barnið ljúfa

"Kanski ég haldi mér bara til hliðar"

Gulur .. rauður ..

grænn og blár!

Eftir að hafa faðmað gyllta birtuna sé ég liti sem svífa með mér.  Litir sem ylja og næra, gera gott, eru svo fallegir, eru ég. 

Lítil stúlka teiknar París útlínur með gamalli trjágrein í moldarþurran jarðvegin.  Hún kastar völu á fyrsta reit og stekkur hljóðfast markaða reiti.  Stúlkan þreytist ekki leikurinn og endur tekur hann í sífellu.  Sól sest, sól rís .... dagur nýr!

Þegar okkur líður vel með það sem við gerum, hvort sem það er að stökkva í útlínur Parísarleiksins, eldum góðan mat, lesum eða sitjum með pensil í hönd þá líður tíminn jafnan hratt.  

Ég er litla stúlkan með völuna, í dag nýt ég mín með pensil í hönd með misgóðum árangri sem er þó liður í þróun, að ná betri tökum að finna innri miðju, til að finna nægjuna sem við leitum hvert og eitt.

Litríkar Akrýl á striga .... í Vinnslu (ca. 22 x 33)

Ætli lífið sé bara ekki allt of gott, svo yndislega gott ...... Auðvitað vaknar kona upp af svona góðum draumi og uppgötvar að fyrsti vinnnudagurinn e. sumarfrí var í dag "jíha"  Nú styttist í næsta frí, galdurinn við hugarvísindin eru hreint "challenge" ...

Úr birtu í skugga þar sem forsælan gælir við okkur.  Forgangsröðin hefur breyst örlítið og nú kallar kroppurinn á kulda í stað hita og til dæmis væri ég til í vænan gust, lárétta rigningu og fá gamla Millet úlpu lánaða til að hlýja mér.

Staðreyndin er önnur, hiti og sviti ..... dagur til að fá sér ískallt vatn með sítrónusneiðum út í til að kæla sig niður fyrir svefninn.  Já, nú fer fjallkonan hot í rúmmið ........

Nóttin Akrýl á Striga ... Í Vinnslu  (ca. 22 x 33)

Nú er nóttin komin tilbúin að hjúfra sig að mér, gefa mér leyndarmálin sín.  Hún er svöl og seiðandi ... mig hlakkar til að heyra hvað hún gefur mér af hjarta sínu.  Í nótt göngum við saman tvær, hönd í hönd um heimsins ókunnu lönd.  Ekkert nema fjarlægð hugans dregur mig frá þér.

Nóttin er góð

7 hefur sérstakt gildi ...

... Í gær þann sjöunda september féll gulldropi af himnum.  Hann féll í fangið á okkur og við gripum hann. 

Margt merkilegt hefur gerst fyrir okkur þann 7unda undanfarin ár og ég spyr eru hendingar til, er hjátrúin kanski að spila með hér.  Sennilega er það síðastnefnda ríkt í þjóstumiklum kroppnum þar sem góðir hlutir gerast alla daga ........

Í gær fórum við og settum inn pöntun á sérsmíðuðu eldhúsborði.  Þetta er svona borð sem hægt er að nota fyrir fleka ef syndaflóð stimplar sig inn.  Það kom að því að þúsund litlir tapasréttir eigi sinn sérstaka stað á veisluborðinu og að matartímar geti staðið fram undir stjörnubjarta nótt! 

Í nótt dreymdi mig ömmu músina mína og hún var að mála mynd í vatnslitum.  Það var mynd með muskulitum og hveitikími.  Þessi draumur boðar bara gott, ég er alveg viss um það. 

Dagurinn í dag hefur tekið völdin, börnin vöknuð og síðustu dagar sumarfrísins á enda.  Myndavélin er batterís laus svo ekki næ ég myndunum strax sem áttu að vera hér á forsíðunni. 

Tómleikin í hjartanu veit vonandi á gott

bíður eftir fyllingu dagsins

veit á gott

tónn í lífsins lagi

hvítir sokkar

flík yfir aðra

ógreitt hárið flaxar

í vindi sólar

er yljar

lífið byrjar í dag

Af öðrum heimi Olía á Striga 20 x 50